Ome Guido en tante Harma gingen vandaag verhuizen en papa ging ze helpen. Mama bleef thuis met Kaye, Yahro, Viënn en Noah! Want Noah kwam eventjes bij ons logeren zodat iedereen goed door kon met verhuizen. Daarom had mama kaartjes geregeld voor de Ernst en Bobbie show in sporthal Dijnselburg. Je kon hier via de Jumbo vestigingen in Zeist kaartjes voor kopen want zij hadden dit geregeld.

Ook kon je nog speciaal kaartjes winnen als je met Ernst en Bobbie figuurtjes op de foto ging. Dit hebben we ook gedaan en mama is als trotse winnaar met de kaartjes op de foto geweest. Nu gingen ze daar naar toe en het was echt heel erg leuk. Zelfs mama heeft genoten, want er zaten leuke grapjes in waarvan een deel leuk was voor kinderen maar ook een stuk eigenlijk alleen gesnapt wordt door volwassenen. Al met al hadden ze een hele leuke middag.

Er waren ook allemaal bekenden. Kaye kende bijvoorbeeld Fleur die bij hem in de klas heeft gezeten toen hij nog op Oud Zandbergen zat. Je kan duidelijk zien dat de hormonen al een beetje beginnen op te spelen want hij werd helemaal zenuwachtig toen hij Fleur zo naar zich zag glimlachen.

In de avond hebben we bij tante Harma en ome Guido gegeten en Noah thuisgebracht. Toen hebben we lekker met zijn allen chinees gegeten. Dit is inmiddels bijna een traditie bij een verhuizing van de familie Kleijn. Kaye bleef helemaal alleen thuis en had een lekker pizza besteld bij de Domino. Hij had de pizza gewoon helemaal opgegeten en het super goed gedaan. Kleine jongens worden groot.

Mama ging vandaag winkelen met beppe en daarom was papa deze woensdagmiddag thuis. Het was mooi weer, dus moesten we naar buiten. Mama had in een filmpje van Enzo Knol gezien dat de hertjes bij het Zeisterbos dol zijn op eikels. Rond onze flat hadden we er heleboel verzameld dus die gingen we samen naar de hertjes brengen. Veerle van Handje Helpen ging ook gezellig mee.

Het was erg gezellig bij de hertjes en het was echt heerlijk buiten. In eerste instantie leek het er op dat ze onze meegebrachte lekkernijen helemaal niet wilden hebben. Daarom begonnen Kaye en Yahro alles over het hek te gooien. Toen kwamen ze toch allemaal onze kant uit om lekker te snoepen. Uiteindelijk zijn er dus ook een aantal uit de hand gegeten. Kaye vond dat helemaal super.

Daarna gingen we nog even spelen in het bos, bij een mooie hut. Papa zag een kikker en zei dat tegen Kaye. Die aarzelde geen moment en hij vloog er achteraan door de struiken. Wat denk je? Hij had hem nog gevangen ook! Viënn en Yahro vonden het maar een beetje vies. Kaye heeft de kikker uiteindelijk een stukje verderop vrijgelaten en toen wilde Viënn hem natuurlijk ineens wel hebben. De kikker was gelukkig slim genoeg en was goed verstopt of gauw ver weg gesprongen waardoor Viënn hem niet kon hebben. Heel verstandig want ze had hem eerder al bijna fijn geknepen!

Hoe kan een dag zo rustig beginnen en zo ontzettend druk worden. Nou dat gingen we vandaag dus mee maken. In eerste instantie was alleen het plan om weer eens naar de Open dag van de brandweer in Zeist te gaan. Hier zijn we volgens mij 2 jaar geleden ook geweest en het leek ons leuk om weer eens te kijken.

Bij de brandweer aangekomen stond er een grote hoogwerker en hier kon je voor een klein prijsje ook in plaatsnemen en dan ging je helemaal omhoog waar je een mooi uitzicht had. Super stoer ding natuurlijk en iedereen wilde daar gelijk in. Daarmee werd dus het geduld ook gelijk op de proef gesteld. De wachtrij voor de hoogwerker was klein (4 of 5 personen en er mochten meerdere in 1 keer mee), alleen was de hoogwerker niet bedoeld om dertig keer heen en weer te gaan. Dus na een aantal ritjes moest de machine afkoelen. Wel logisch natuurlijk want het is een beetje gek om een machine kapot te maken op een open dag.

Dit vonden ze niet erg dus Yahro en Viënn bleven wachten met papa terwijl mama met Kaye de muntjes ging halen en even rond kijken. Uiteindelijk kwam het er op neer dat papa bij de hoogwerker de plek in de rij hield want de burgemeester ging officieel de open dag openen door de deur open te beuken. Hilarisch want de deur die hiervoor werd gebruikt ging met geen mogelijkheid open. De burgemeester stond te beuken in zijn brandweerpak maar er gebeurde niks. Uiteindelijk zou een echte brandweerman het klusje wel even klaren…. Zonder resultaat. Wat bleek, de deur zat dichtgelast en was alleen bedoeld om te oefenen met stoten!

Hierna kwamen Yahro en Viënn weer netjes bij papa in de rij wachten. Voor ons was een mevrouw met kindjes en er konden nog meer mee. Papa zou dan niet mee kunnen maar dat was niet zo erg. Dus alle drie de kinderen gingen met de mevrouw en haar kindjes mee naar boven. Yahro, Viënn en Kaye vonden het toch wel spannend in de hoogwerker en waren beetje blij dat ze weer beneden waren.

Door naar de volgende activiteit. Er waren met LEGO allemaal brandweer inzetten nagemaakt. Bij iedere inzet stond een letter. Aan de hand van een boekje met de nieuwskop moest je dan de juiste letter bij iedere nieuwskop zien te krijgen. Dat was toch best wel een beetje lastig maar uiteindelijk is het Kaye, Yahro en Viënn gelukt om alle letters te krijgen en dus ook het antwoord. Dit leverde ze een mooie brandweerauto-sleutelhanger op!

Achter de kazerne zijn altijd allerlei demonstraties en deze keer was dat gelukkig niet anders. Het rook er alleen vooral heel erg lekker naar vers gebakken hamburgers en uitjes (of cipels). Aan deze verleiding hebben we heel even kunnen weer staan maar uiteindelijk moesten we gewoon een lekkere hamburger eten.

Yahro had ervoor gezorgd dat papa met de ram een deur open moest beuken. Papa was iets minder enthousiast want die zag de beelden van de burgemeester voor zich. Die ram had echt wel een flink gewicht maar hij deed goed zijn best en in 4 rammen was de deur open. Volgens de brandweerman die het begeleide zat waarschijnlijk het houtje er niet in, want het ging zo makkelijk. Dat ging ik dus even controleren en er zat zeker wel een hout in. Conclusie van Yahro: “Papa is gewoon sterk”. Nou, daar doen we het voor!

Kaye, Yahro en Viënn hebben ook alle drie weer een auto aan gort gesneden met zo’n hele grote hydraulische schaar. Wat een ding is dat, zoveel kracht er in zo’n apparaat zit! Net als de hydraulische krik waarmee ze een auto zo een stukje op kunnen tillen. Yahro en Viënn kregen hem niet eens opgetild en Kaye wel een klein beetje maar die kon er echt niet mee lopen.

Nieuwe deze keer was dat je aangekleed kon worden net als de brandweer en dan met een zuurstoffles op de rug een brandende container in kon. Hier werden dan wat dingen uitgelegd. Papa en mama vonden dat wel heel interessant. Papa werd in het brandweerpak geholpen en ging de container in. Dat was echt wel indrukwekkend. Het was super warm en de brandweermannen die mee ging deden alles heel goed uitleggen. Waar je op moet letten bij brand en hoe warm de rook eigenlijk wel niet word in een brand gebouw. Een ervaring rijker en de hele dag naar brand ruikend deed papa het pak uit.

De kinderen konden ook ervaren hoe het was om in een gebouw vol rook je te oriënteren. Ze waren nog geen minuut binnen en waren alweer buiten. Ze zagen niks en met de rook was het zo spannend dat het teveel werd. Tijd om weg te gaan, naar Kijkduin!

Want ondertussen met Frank, Nancy, Femke en Yara afgesproken om samen Pokémon te gaan vangen. Bij Kijkduin heb je namelijk heel veel Pokémon en ook bijzondere. Omdat ze bezig zijn om de overlast van Pokémon te verminderen bij Kijkduin is het nu of nooit. Wij waren er al vaker geweest maar Frank en Nancy nog niet. Die keken dus hun ogen uit toen ze zagen hoeveel mensen daar wel niet liepen om Pokémon te vangen.

In een andere app zaten ze te kijken waar speciale kwamen en weg waren ze… achter de meute aan om die ene Pokémon te vangen. Het was erg gezellig met Frank en Nancy en we waren al snel een paar uur verder, eigenlijk etenstijd. Wat ga je dan doen? De frietkraam deed hele goede zaken daar bij Kijkduin maar eigenlijk wilden we ook wel een beetje rustig zitten met de kinderen. Daarom gingen we eerst een Steakhouse. Geen plaats in de herberg voor zoveel mensen dus moesten we toch wat anders kiezen.

Uiteindelijk kwamen we terecht bij een Mexicaans restaurant die wel genoeg ruimte had om 9 mensen te herbergen. De menukaart was een raadsel, behalve dan voor Nancy en Frank. Uiteindelijk hebben we lekker gegeten. Yahro en Kaye hebben ook gegeten maar waren ondertussen ook heel druk bezig om steeds weer naar buiten te gaan op zoek naar Pokémon.

Al met al was het dus een hele lange dag en was iedereen blij dat ie in zijn bedje lag. Frank en Nancy, bedankt voor de gezellige middag en avond!

Yes, yes, yes. Al een hele tijd kijk ik uit naar dit moment. Want ik ben dol op Pokémon vangen en vandaag is het zover. Omdat ik vandaag studiedag heb ga ik samen met mama naar Kijkduin!

Daar kunnen we altijd super veel Pokémon vinden. Telefoon mee, power banks mee, wat te eten, drinken en hoppa! We hebben al vaker gezegd dat het volgens het nieuws bijna klaar is met de pret. Dus toch maar ff van genieten.

Het was prachtig mooi weer en ondanks dat het voor de meeste mensen een normale dag was, was het weer behoorlijk druk in Kijkduin. Mama vond het prachtig om mij rond te zien rennen. Op de radar kijken waar ze verschijnen en met de groep mee rennen van links naar rechts over de Boulevard. Er was ook een ander jongetje en in no time waren we vriendjes en samen aan het zoeken. Ook een aantal keer helemaal voor niks gelopen maar dat geeft natuurlijk niks. Want je kan het risico niet lopen om iets te missen he. We hebben wel een heleboel nieuwe Pokémon gevangen, welke precies moet ik als ik thuis ben maar even kijken of morgen want heb het eigenlijk te druk om daar uitgebreid naar te kijken.

Van al dat lopen werden we wel moe dus gingen we lekker even uit de zon in een soort open lucht theater zitten. Daar zat ook iemand met een boom box met grunge muziek? Ik probeerde te luisteren wat ze precies zongen… maar eigenlijk werd ik wel behoorlijk druk van deze muziek.

Al met al was het echt een hele leuke dag samen en we hebben echt genoten. Na het eten van een milkshake gingen we lekker naar huis.

Het heeft even geduurd maar eindelijk hadden we weer een moment kunnen plannen waar we weer eens gezellig samen er op uit konden met Frank, Nancy, Femke en Yara. Samen hadden we besloten dat in Rotterdam naar het Plaswijckpark zouden gaan. Papa en mama waren hier ook nog nooit geweest maar Nancy kwam hier vroeger wel vaker. Dat Nancy toch ook wat ouder is geworden bleek al snel want er was het nodige veranderd.

Kaye ging gelijk in een bootje dat omhoog word getakeld en dan in het water plonst. Viënn was te klein en Yahro zag het niet helemaal zitten. Daarna waren Frank en Nancy ook in het park en gingen we eerst samen kaboutertjes zoeken. Dat er ook cavia’s waren vonden de kids erg leuk.

De beide papegaaien vond iedereen ook erg mooi maar dat eentje naar beneden kwam en tegen het raam begon te pikken zorgde toch voor iets angstiger gezichtjes. Daarna gingen de volwassenen aan een tafel zitten en gingen de kinderen in de draaimolen en lekker spelen in de grote speeltuin.

Na een broodje te hebben gegeten gingen we naar de verkeerstuin. Dat was erg leuk. Alleen konden de kinderen niet allemaal samen spelen. Femke is nog net wat te jong en moest dus bij de kleine verkeerstuin waar Kaye, Yahro en Viënn niet meer in mochten.

Nadat iedereen netjes zijn auto geparkeerd had was het tijd om even lekker met water te spelen. Alle kinderen hadden de zwembroek/het badpak mee dus gingen helemaal los en waren ook kleddernat. Nadat iemand zijn hoofd had gestoten en iedereen het toch wat koud begon te krijgen vertrokken we weer richting verkeerstuin. Omdat we toch een beetje rekening met het eten moesten houden gingen we nog gauw 1 ritje in het treintje, toen kwamen we er toch wel achter dat we een aantal activiteiten nog niet hadden gedaan. De enige activiteit die nog echt op het programma stond en we bijna waren vergeten was het waterfietsen in de zwaantjes. Deze fietstocht hebben we dus nog even ondernomen.

Hierna stond nog een BBQ op het programma dus op naar het huis van Frank en Nancy. Daar alles klaar gezet en heerlijk gesmikkeld. Bedankt voor de gezelligheid Frank, Nancy, Femke en Yara. Moeten we snel weer eens doen.

Woensdag 12 september 2012. Eindelijk is het zover, ik heb er 10 dagen op moeten wachten maar eindelijk is het tijd voor mijn verjaardagsfeestje. Beppe is langsgekomen om op Yahro en Viënn te letten zodat papa en mama zich op mij en mijn vriendjes konden richten.

We waren allemaal super druk en hadden enorm veel zin om op pad te gaan. Op mijn feestje had ik Floris Wereldsma (meestal zeg ik: Floris Wereldsmaak), Julian, Bo en Hidde uitgenodigd. Dat zijn mijn beste vrienden op school. Eerst gingen thuis cadeautjes doen en ik heb mooie dingen gekregen. Echt veel tijd voor mijn pakjes had ik niet, want ik wilde weg en mijn andere leuke ding doen.

Broodjes waren gesmeerd zodat we die onderweg op konden eten want anders werd het heel laat en er is genoeg te zien in het dierenpark. Dus de auto’s ingeladen en die kant op gereden. Het was gelukkig best een mooie dag. Niet al te warm en zeker niet koud.

In het dierenpark heb je de “Mis-Niets-Route” met speciale weggetjes speciaal voor de ondernemende types, nou dat was dus echt een mooie route voor ons. Voor we goed en wel het park binnen waren renden we al de eerste klauterboom over naar de vogeltjes. Heel enthousiast rende ik achter mijn vriendjes aan maar toen ik binnen stond aarzelde ik toch wel een beetje. Wat als er nu zo’n vogeltje op me wilde zitten of heel dichtbij kwam. Dat idee was toch echt wel een beetje eng.

Daarna konden we met een glijbaan naar beneden en bovenaan de glijbaan kon je via een raam het berenverblijf in kijken. Wat een groot hok hebben die en wat zijn het enorm grote dieren. Daar waren we allemaal wel van onder de indruk. De beer zelf was niet echt onder de indruk, die lag namelijk heerlijk te slapen.

In de rest van het park hebben we alle dieren bekeken en flink gek gedaan bij de apen. Van de apen werden we flink druk. De vogels vonden we een stuk minder interessant. Bij de leeuwen waren mensen die pas getrouwd waren en hun fotoshoot daar deden. Ik denk dat we er wel een paar keer bij opstaan want we waren behoorlijk aanwezig. In die zaal staat een grote troon want het gaat om de koning der dieren. Die troon was natuurlijk voor ons!

Het mooiste vond ik toch wel het Dinobos. Ik vond het ook wel een beetje spannend. Al die grote dino’s bekijken. Wat zijn er veel en wat waren ze indrukwekkend. Mijn favoriete dino is de Tyrannosaurus Rex. Die is echt mega sterk.

Samen met mijn vrienden hebben we ook nog even gekeken hoe hard we konden rennen. Dat was echt leuk en hebben we ook een flink aantal keer gedaan. Hierna gingen we nog even in de speeltuin spelen. Al met al was het een prachtig mooi feestje, ik was helemaal kapot toen ik thuiskwam.

De vakantie is weer voorbij en ik ben jarig. Groep 3 zit ik nu bij juf Sanne. De vorige 2 jaren had ik juf Anne en nu juf Sanne. Omdat de namen zo op elkaar lijken moet ik daar denk ik wel een beetje aan wennen.

Voor mijn verjaardag heb ik een 3DS gekregen van papa en mama. Dat komt omdat ik een DS had maar Yahro wil ook wel eens graag spelen en hij is niet zo heel goed meer. Op de 3DS kan ik dan allemaal leuke spelletjes die ik graag wil doen. Zoals Skylanders!

Ik zie ze op de reclame van TV en vind ze echt zo cool!

Na bij pake en beppe te zijn geweest gingen we (Kaye, Yahro en Viënn) nu met mama en papa mee. We hadden geen idee waar we naar toe gingen. In eerste instantie dachten we dat we naar huis gingen. Kaye had al snel door dat we niet de weg richting huis reden dus we ergens anders heen gingen.

Waar naar toe was nog altijd een verassing. Uiteindelijk gingen we redelijk snel van de snelweg af en reden we een heel eind over allemaal kleine weggetjes met overal bomen en weilanden langs de weg. Dit begon na een tijdje toch wel te vervelen dus werden we allemaal een beetje onrustig. Telkens weer de vraag of we er al bijna waren. Uiteindelijk kwamen we dan aan op de plaats van bestemming. Temperatuur zo rond de 26 graden en een strak blauwe lucht: Speelstad Oranje….

Eerst even gauw ingechecked en daarna mocht we gelijk van alle faciliteiten in het park gebruik maken. Het huisje konden we nog in dus gelijk maar richting de speelhal gegaan. Iedereen had een mooi armbandje gekregen, alleen Viënn niet. Die hoefde met haar leeftijd nog niet te betalen dus die kon zo mee naar binnen.

Dat vond ze niet heel erg leuk want de jongens hadden wel een mooie armband. Een echte dame, gek op armbandjes. Niet dat het een erg mooi bandje was maar toch.

We keken onze ogen uit want het was net een kermis. Overal speeltoestellen en glijbanen. Wat nog mooier was dat je overal zo in kon. Voordat we ergens in gingen maakten we eerst even een rondje om te kijken wat er allemaal te doen was. Het rondje konden we niet afmaken of Kaye was al vertrokken want die wilde in de bootjes. Dus papa er gauw achteraan en de rest van de groep volgde. Helemaal geweldig was het.

Super om te zien dat de kids zoveel plezier hadden en zich zonder problemen de hele tijd vermaakten. Yahro is zelfs nog in een toestel geweest die heel snel omhoog ging en dan een stukje naar beneden, stopte en weer naar beneden. Daarna weer omhoog. Hij vond het er heel eng uitzien maar hij heeft het wel gedaan. Kaye wilde daar echt niet in. Viënn wel maar die was nog te klein dus die mocht niet.

Het mooiste was nog wel dat het uit meer dan 1 verdieping bestaat, namelijk 3. Op een gegeven moment was Kaye foetsie. Dus met zijn allen op zoek. Hij bleek op de 2e verdieping lekker rondjes aan het rijden te zijn. Op de 2e verdieping was ook een spookhuis. Papa vroeg aan Kaye of hij daar in wilde. Dat zag ie absoluut niet zitten. Dat was eng en echt niet leuk.

Daarna vroeg papa het aan Yahro. Die was ook niet echt enthousiast maar als papa of mama mee ging wilde hij wel gaan. Daar vond hij het spannend genoeg voor. Mama liet de eer mooi aan papa dus hij ging samen met Yahro door het spookhuis. Je kon de spanning in zijn ogen lezen.

De deuren gingen open en het wagentje schoof naar binnen. Yahro schoof heel dicht naar papa toe. Het was voor hem echt een hele belevenis en super spannend. Af en toe schrok hij zich helemaal kapot en drukte zich tegen papa aan. Hij leek het ook wel weer leuk te vinden maar hij was vooral erg blij toen het ritje er weer op zat. Toen mama aan hem vroeg of ie nog wel een keertje wilde bedankte hij toch voor de mogelijkheid.

Uiteraard was Viënn toen al bijna bezig met in het wagentje te klimmen want die was nu ook erg nieuwsgierig geworden wat het was. Dus papa moest uit het ene wagentje en snel bij Viënn in het karretje. De deuren gingen open en nog voor we reden drukte ze zich al helemaal tegen papa aan. Volgens papa vroeg ze zich echt af waar ze nu eigenlijk aan was begonnen en of ze niet te enthousiast was geweest. Huilen of schreeuwen deed ze niet en dat was heel keurig want voor die kinderen is het best wel eng. De hele rit heeft ze zich enorm dicht tegen papa aan gedrukt en ze kwam stil en verbijsterd uit het wagentje nadat de rit was afgelopen.

Het was wel duidelijk dat het ritje haar niet heel erg was bevallen. Op de vraag of ze nog een keer wilde was het antwoord heel duidelijk te zien aan de manier waarop ze uit het wagentje klom en als een speer naar mama rende. Kaye was ondertussen allang weer beneden aan het spelen dus die had er verder niks van mee gekregen.

Andere kinderen maakten het ene ritje na het andere, die vonden het echt geweldig. Onze kinderen kon je toch niet zo bekoren met dit ritje. Liever gingen ze de hele tijd rondjes rijden in een treintje en dan het liefste in de locomotief (Yahro, dik een uur lang en tig keer daarna). Viënn was helemaal gek op de draaimolen en de vliegtuigjes. Die ging helemaal in de vliegtuigjes waar je dan aan een hendel moet trekken om op te stijgen terwijl je rondjes draait. Ze glunderde en lachte. Papa of mama maar wachten want het was niet zo druk. Als ze dus nog een rondje wilden konden ze gewoon blijven zitten.

Wat Kaye ondertussen allemaal deed zal ik nu even vertellen. Er bleek namelijk ook een game plek te zijn waar een aantal xboxen stonden aangesloten. Zodra Kaye dit had ontdekt kwam hij er eigenlijk bijna niet meer weg. Hij vond het helemaal geweldig want hij kon samen met een ander spelen of alleen.

Aan Viënn hadden papa en mama de handen wel vol want die klom via de glijbaan omhoog of liep ineens in een toilet of een ruimte waar ze niet mocht komen. Dat was echt wel oppassen geblazen met die kleine meid. Er was ook zoveel te zien en te beleven dat ze ook zomaar weg waren.

De 2e dag gingen we lekker zwemmen in Assen. Dat was ook een hele mooie dag met prachtig weer. In de ochtend waren we nog even naar de speelstad geweest tot het middageten. Kaye had gehoord dat Yahro en Viënn in het spookhuis waren geweest en dat geloofde hij eerst echt niet. Toen het toch dat het doordrong dat het echt zo was kon hij natuurlijk niet achterblijven. Ga je alleen dan vroeg papa aan hem. Nou dat leek hem niet zo’n goed idee. Oftewel voor de derde keer ging papa met iemand mee het spookhuis in.

Kaye ging met tegenzin maar maakte het rondje wel netjes af. Daarna gaf hij wel aan dat hij erg onder de indruk was en echt niet nog een keertje wilde. Alle enge dingen kon hij precies opnoemen en ik denk dat als je het hem over een tijdje vraagt hij nog steeds helemaal vol en onder de indruk is van want hij heeft gezien.

Het zwemmen was ook super en de laatste dag hebben de kids nog heerlijk gespeeld in het speelparadijs. Dat woord hadden we de kinderen geleerd en dat ging niet iedereen even gemakkelijk af qua uitspraak.

Al met al waren het 3 zeer geslaagde dagen waarin de kinderen veel meer hebben bewogen en energie verbruikt dan dat ze energie op deden in de nacht want echt goed slapen zat er niet in.

Vandaag gingen we op schoolreisje. Al weken vraag ik aan iedereen of het al bijna zover is en hoeveel nachtjes het dan nog slapen is. Als ze antwoord geven dat het nog bijvoorbeeld 5 nachtjes is doe ik niet een paar nachtjes wachten met vragen maar vraag ik het een dag of soms een uur later gewoon weer.

Het is ook zo spannend en ik heb er echt zin in! We namelijk naar Oud Valkeveen en juf heeft een beetje verteld wat je daar allemaal kan beleven. Dat het echt super leuk word en het grootste speelpark is van Nederland.

Dat wil ik natuurlijk graag beleven en vandaag was het zover. Eindelijk! Op school moesten we verzamelen waarna we met de jas aan in de klas moeten gaan zitten. Daar werden de groepjes ingedeeld en kreeg je te horen wie de begeleider van het groepje was. Mijn groepje had als begeleidster de moeder van Hidde. Ik zat dus ook bij Hidde in het groepje. Dat vond ik wel leuk, Hidde is mijn vriend.

Alle bussen kwamen aanrijden. In een lange rij gingen we naar buiten. Twee aan twee, liepen we richting de bussen. Papa en mama stonden te kijken want die gingen mij uitzwaaien. Ik zag ze niet eens staan zo vol was ik van het feit dat we op schoolreisje gingen.

Nadat iedereen in de bus een plekje had gevonden konden we (eindelijk) vertrekken. Alle ouders stonden langs de kant en vanuit de bus deden we fanatiek zwaaien. Het was een hele leuke dag en ik heb heerlijk gespeeld en me vermaakt. De mama van Hidde was erg lief.

Aan het einde van de dag kwamen we weer terug en deden we net of we er niet waren. Alle gordijntjes van de bus waren dicht. Ik wilde mama wel graag weer zien dus ik keek stiekem een klein beetje onder mijn gordijntje door. Mama was er wel ingetrapt, die dacht dat de hele bus leeg was. Het was een super dag, ik was kapot!

Nu gaat het hard. Mijn tweede tandje zit ook al los. Het is ook een voortand net als de eerste. Als ontbijt had mama een cracker gemaakt met leverpastei en ineens viel hij eruit! Het voelt toch wel een beetje gek hoor, ben er echt niet van overtuigd dat ik allemaal nieuwe tanden terug krijg.

En beppe is ook nog jarig vandaag, gefeliciteerd!