Een uurtje of 2 en een paar lange telefoongesprekken later was het dan toch zover. Papa en mama hebben de caravan geaccepteerd (want ze wilden hem aan ons niet verkopen) zodat je lekker kan spelen in de zomer. Op vakantie gaan naar het buitenland enzo word nu toch niets omdat mama natuurlijk zwanger is. Op deze manier ben je er toch lekker uit.

Daar zit wel wat in en het geluk wil dat iedereen ook nog wel wil helpen om alles op te zetten en dergelijke wat ook wel een handige zet is. Papa is niet echt een campeerder. Mama is het wel gewend. Natuurlijk zijn we een jaartje geleden wel heerlijk een aantal maanden op de camping geweest maar toen was alles van een ander en is het toch heel anders als nu.

Het komt vast helemaal goed maar het voelt nog heel vreemd… een sleurhut!