Beneden is het zo dat we in de keuken aan de zijkant 2 ramen hebben die echt open kunnen en dan aan de voorkant wel 2 ramen die echt mooi open kunnen. Echt doorwaaien doet het daar helaas niet. Omdat ze niet tegenover elkaar open staan. Dus lekker broeierig in het leefgedeelte.

De honden hadden het ook helemaal gehad. Normaal konden we ze op de camping lekker natmaken en dan waren ze de rest van de dag weer blij maar nu zo in huis is dat niet echt een optie.

Gelukkig ging op dat moment de telefoon. Brenda en Martijn via de speaker . De avond ervoor hadden we ze al even gesproken en erover gehad om eventueel langs te komen en daar werd nu weer even over gebeld. En eigenlijk leek ons dat een heel goed idee!

Martijn nam gelijk de telefoon over en begon een gedetailleerde routebeschrijving te geven. Er kwamen zoveel rotondes en bochies in voor dat papa en mama zoiets hadden van: ‘we bellen wel als we in de buurt zijn’. En zo gezegd zo gedaan gingen we onderweg naar Almere. Een klein plaatsje waar je absoluut alleen maar kan verdwalen!

In de buurt van Almere aangekomen bleek het eerste stuk van de route nog wel goed in het hoofd van papa te zitten. En voor we echt Almere inreden hadden we stiekem ook even op de stadsplattegrond gekeken waarop het allemaal helemaal zo moeilijk niet leek als Martijn het vertelde. Een paar rotondes verder waren we toch even de kluts kwijt waar we nu precies heen moesten en zodoende toch maar even de telefoon gepakt. Het bleek dat we behoorlijk in de goede richting zaten en nog maar 1 rotonde moesten nemen en dan de moskee al zagen die bij hun in de straat staat.

En inderdaad het klopte ook nog. Brenda en Martijn stonden ons buiten al op te wachten (of ze waren de hond uit aan het laten). Na een enthousiaste begroeting lekker binnen in de koelte een bakje koffie genuttigd. Martijn balen dat ie later op de middag moest werken maar jah, dat heb je nu eenmaal soms.

Binnen was het nu lekkerder dan buiten en niet lang daarna kwam de grote rondleiding! Een leuk huisje en handige ouders zijn het. Tenminste zo doen ze zich voor hahaha. Is altijd nog maar afwachten hoe het allemaal uiteindelijk gaat worden. Nu waren bepaalde spijkers ook maar gewoon plat geslagen .

Binnen begon het nu toch een klein beetje opwarmen dus de tuin opgezocht onder de parasol. Echt een leuk stekkie! Niet lang daarna was het de hoogste tijd voor Martijn om zijn ‘zomerse’ chauffeurskostuum aan te trekken voor zijn werk. Maar gelukkig hebben we hem door de telefoon op zijn pauzes nog een paar keer gesproken haha.

Een tijdje later samen met Brenda bij de goedkope pomp wezen tanken waarna we maar even de markt over gingen. Papa zag dat niet helemaal zitten want Brenda had al gewaarschuwd voor allemaal leuke babykleertjes en dergelijke dus hij zag de bui alweer hangen. Mama daarentegen had er alle vertrouwen in en wilde met alle geweld de stad in. Na een klein uurtje en zonder babykleertjes maar met de nodige fruithapjes en andere fruitdingen (aardbeitjes en druiven) keerden we huiswaarts waar we na een lekker shoarmaschotel de thuisreis aanvaarden.

Al met al een leuke dag en het feit dat we de sleutel van de caravan meekregen om ons die zondags ook nog een beetje te kunnen vermaken en lekker te kunnen badderen was wel heel erg aardig! Reuze bedankt Brenda en Martijn!

Dus ’s avonds laat kwamen we op de camping aan waar iedereen al op 1 oor lag…