Alleen zat mama hier niet zo op te wachten. Die had al meer dan genoeg aan zichzelf. En dus werd besloten dat je maar gauw met opa mee zou gaan. Opa moest toch een boodschapje afleveren in Nijkerk dus kon je mooi mee en daarna even gezellig op de camping kijken.

Op die manier kreeg je tenminste niet mee wat er de rest van de dag nog stond te gebeuren. Er werd min of meer van uit gegaan dat het naar Nijkerk rijden al bijna genoeg was. Dat voordat opa met jou in Nijkerk was je al grote broer zou zijn. Dit liep alleen toch ff anders. Zodoende ben je de hele dag lekker met opa op sjouw geweest.

Eerst naar Nijkerk toen naar de camping. Daarna even naar Utrecht en boodschapjes doen. Opa nog een keer bellen dat je toch wel erg moe was en of je (of jullie beide) wel een dutje konden doen want je begon er toch wel erg doorheen te zitten. Nou was het bericht waar mama niet zo blij mee was. Dat kon dus best wel.

Eindelijk was het 16:05. De tijd dat de kleine echt geboren was en je officieel een grote broer bent geworden. Wat je precies op dat moment hebt gedaan durven papa en mama niet te zeggen. Gelijk opa opgebeld zodat hij met jou weer richting Zeist ging. Uiteraard nog even geheim gehouden wat het was geworden.

Weer stond je helemaal verbouwereerd te kijken naar de volle huiskamer. Want er waren nou niet echt mensen weg gegaan. Het hele huis zat nog steeds vol. Wat je wel gelijk op viel was dat er iets heel kleins bij was gekomen. De houding die je op dat moment had leek wel een beetje alsof je dacht dat het kleine ding dat daar bij mama lag straks met 1 van die vreemde mensen mee naar huis zou gaan. Er werd namelijk aan je gevraagd waar de beebie (zijn eigen woord voor baby) was en je wees dapper op mama’s buik en zeker niet naar wat er op lag.