Onze overburen op de camping werken op de camping. Dat hebben we vast al eens eerder gezegd maar toch. Ze wonen en werken er. Ze hebben in het drukke seizoen dus soms ook echt geen tijd om echt even te koken. Dan zijn ze alleen maar bezig met mensen begeleiden die nieuw op de camping komen voor hun vakantie en de toiletgebouwen aan het schoonmaken. Vandaag was ook wel een beetje zo’n dag. Ze waren er nog niet aan toegekomen om te koken.

Daarom hadden ze maar even wat makkelijks gehad vanuit Nijkerk. Daar zit namelijk een hele goede chinees. Papa en mama komen daar ook wel. En dan zitten ze een hele tijd te smullen! Het is vaak zelfs zo erg dat als men op het veld hoort dat iemand naar die chinees gaat, iedereen zijn bestelling begint door te geven.

Het weer was lekker dus buiten werd de tafel gedekt. Bij opa en oma werd ook al gekookt want daar zouden wij zo met zijn allen eten. Jij kon alleen blijkbaar de lucht van heerlijke chinees niet versmaden. De verpakkingen gingen open en ineens zette je het op een lopen. Al roepen: “Happies, happies, happies!” ging je aan de overkant het hekje binnen. Papa en mama schrokken wel een beetje, het is ook wel een beetje asociaal. Maar Willem en Bets lagen in een deuk! Die vonden het helemaal geweldig. Gelijk werd een extra bord van binnen gepakt en bestek klaargelegd. Je stoel werd even goed geschoven en je ging ook gelijk zitten. Je bordje werd gevuld en daar ging je ten aanval. Lekker aan het happies doen. De verpakking koepoek ging open en daar wilde je ook wel een stukje van hebben. Je bent ook echt een snoepert.

Je bordje helemaal leeg eten was niet gelukt. Zolang stil blijven zitten in een stoel waar je zo vanaf kan dat werkt niet helemaal voor jou. Maar Bets en Willem vonden het hartstikke leuk dat je er even was en zo mee ging eten. Niet echt een rustige maaltijd voor ze maar toch.