25 Juli 2008 – In de nieuwe boot van opa met zwemvest
Terwijl papa en opa bezig waren de boot te water te laten komt er eventjes een gigantisch dikke speedboot aanvaren. Nou daar bleef iedereen toch even bij staan kijken. Die 175pk motor. Ze waren hem even vergeten omhoog te doen, stom natuurlijk, maar gelukkig hadden ze wel even een knopje waarmee hij electrisch in de juiste stand werd gelift. Daarna kwam de man aanrijden met de auto en de trailer. Het duurde heel even want de man moest eerst even het dakje open doen van zijn dikke cabrio. Daarna werd de boot bevestigd aan de lier… en werd op de knop gedrukt. Bzzzzzz.. daar ging de boot de trailer op.
Ja dan sta je even met je mond open te kijken van verbazing als je zelf niet eens een trekhaak hebt en allang blij bent dat je een bootje hebt. Maar ja, dat mocht onze pret niet drukken. Het werd nu toch echt de hoogste tijd voor de eerste vaart.
Voor jou hadden we de dag ervoor een zwemvest gekocht zodat je eventueel mee kon. Het zwemvest aan doen was een hele uitdaging en je laten wennen aan het zwemvest was helemaal even lastig. Zolang je kon lopen vond je het niet zo heel erg, eigenlijk alleen maar irritant. Toen je echt in wat dieper water kwam en je dus ook de grond niet meer voelde onder je voetjes werd het allemaal een beetje minder. Je begon een beetje in paniek te raken.
Hoe papa ook probeerde om ervoor te zorgen dat je gewoon rustig bleef, het lukte niet helemaal. Dus je kwam helemaal overstuur weer aan de kant en daar stond mama om je op te vangen. Hoe zou het dus vandaag verlopen.
In eerste instantie keek je heel erg angstig en vreemd naar dat gekke ding in het water. In eerste instantie ook maar even een heel klein stukje gevaren. Want je weet nooit hoe je reageert. Het leek er alleen op dat je het eigenlijk wel heel erg leuk vond. Je hield je af en toe wel heel erg krampachtig vast maar ondertussen ging je ook wel glimlachen. Als een echte zeeman stond je voorin de boot tussen de benen van papa terwijl opa de motor bediende.
Het zwemvest vond je alleen wel erg vervelend. Daar had je eigenlijk in eerste instantie toch echt alleen maar hinder van. Dat duurde gelukkig niet lang. Je begon er al helemaal aan gewend te raken, ook al had je het nog niet in het water geprobeerd. Zolang je lacht en blij bent moeten we het maar zo houden denk ik.