06 September 2006 – Tummytub en een klein foutje…
Deze nacht heeft die weer goed doorgeslapen. Hij had om half 1 zijn laatste voeding gehad en om een uur of 7 kwam hij pas weer. Daarna kwam hij om half 9 alweer maar dat maakt niet zoveel uit. De kraamzorg kwam toch om 9uur dus moet je er toch af. Scheelt juist weer de wekker zetten.
Nadat de kleine Kaye weer lekker had gegeten even rustig gedoucht en zouden net even gaan ontbijten toen papa het idee had om even snel te kijken hoe laat hij nu die middag zou moeten werken. Want naar ons beste weten had hij een avonddienst. Zijn vrije dagen zaten er alweer op. Dus hij inloggen op de roosterpagina en daar schrok hij zich een hoedje. Hij bleek niet in de middag te moeten werken maar al om half 10. Aangezien het nu al half 11 was maar even snel gebeld naar het werk. Het bleek nogal druk te zijn en daarom het broodje maar in een zakje gedaan en het andere stukje op de fiets opgegeten en als een speer naar het werk gefietst. Wel zielig voor papa was het feit dat het best wel warm en benauwd was buiten. Hij zweette dus als een otter toen hij op zijn werk aankwam.
Ondertussen was oudtante Jet gearriveerd voor een kraambezoekje aan mama en Kaye. Eigenlijk ook aan papa maar die moest natuurlijk plotseling weg. Alweer iemand die helemaal in de wolken was van onze kleine man. Maar zijn ouders zijn het meest van hem in de wolken. Die kunnen hem de hele tijd wel vast houden. Als je tv zit te kijken mis je gewoon de helft van wat er op is doordat je de hele tijd naar het kleine wonder op je arm zit te kijken.
Om een uur of 1 kwamen opa en oma maar weer eens aanzetten. Die kunnen eigenlijk ook geen dag wegblijven van hun eerste kleinkind. Vandaag was ook een bijzondere dag omdat ons dropje voor het eerst de tummytub in zou gaan. En het is altijd afwachten of het net zo’n succes word als met het badje. Je weet maar nooit wat een baby nu leuk vind en wat niet. Opa had de camera in zijn handen en liep als een professionele cameraman door het huis heen en gaf oma steeds opdracht om nu eens opzij te gaan zodat hij de beste plaatjes kon schieten. Papa zat ondertussen de hele tijd mailtjes naar mama te sturen om te vragen hoe de kleine het vond. En hij werd door oma en mama zo goed mogelijk op de hoogte gehouden. Was wel jammer dat papa er niet bij kon zijn. Al die eerste dingetjes wil je toch vaak samen delen.
Onze man vond het echt heerlijk in de tummytub. Lekkerder dan het badje eigelijk! Zoals je op de foto’s in het album kunt zien zat hij echt helemaal te doezelen. Hij was heerlijk aan het genieten. Opa en oma waren helemaal trots op Kaye hoe die daar lekker zat te spartelen. De kraamzorg vond het ook een fantastisch gezicht. Je ziet dan natuurlijk ook niet iedere dag een hele mooie fotogenieke baby in een tummytub spartelen.
Of is dit nu weer een overdreven trotse ouder die dit zegt….