12 Juli 2006 – Sollicitatiedag
Belangrijke dag voor de toekomst van papa en mama. Papa had veel moeite met het eten van een ontbijtje. Om 130uur werd hij verwacht in Rotterdam. Daar zou een capaciteitentest plaatsvinden en een gesprek om te kijken of ik wel geschikt ben om voor Sogeti te gaan werken.
Met de auto naar Nijkerk vanaf daar de trein naar Utrecht en vanaf daar naar Rotterdam Alexander. Daar aangekomen de route gevraagd naar het gebouw van Sogeti. Gevestigd op de Hoofdweg. De eerste persoon die ik aansprak had totaal geen idee waar ik het over had. Dus maar iemand anders gezocht. Die stuurde me een richting Capelle aan de Ijssel (zolang blijkt die weg te zijn) want die kant op zouden de meeste kantoorgebouwen liggen. Dus ik loop daar met 32 graden volledig in pak onder de brandende zon het gebouw te zoeken. En ja hoor… werd dus mooi de verkeerde kant opgestuurd want de nummertjes op de gebouwen klopten niet met waar ik heen moest.
Uiteindelijk nog een kantoormevrouwtje aangesproken die me aanraadde de andere kant van de weg te proberen… want volgens haar was in het gebouw van de Coca Cola nog een bedrijf gevestigd. Nou Sogeti zat er in ieder geval niet en de tijd begon op te raken! Uiteindelijk stapte ik kwart over 1 het gebouw binnen… zwetend als een otter. Me netjes ingeschreven bij de balie en kreeg gelijk 2a3 bekertjes water in mijn handen gedrukt en moest maar gauw gaan zitten. Nog een kwartier later werd ik opgehaald door meneer Koster.
Na gewoon rustig en ontspannen een inleidend gesprekje te hebben gehad werd het tijd voor de capaciteitentest… (bestaande uit 4 onderdelen namelijk taalvaardigheid/rekenkunde/stroomdiagrammen/aanpassingenvermogen). Na de test moest ik dan maar even naar hem toe gaan en anders beneden in de lobby wachten. Dus ik klaar zag hem niet… en op naar de lobby. Daar stonden heerlijke stoelen en niet te vergeten een groot tv scherm met de Tour. Na een 15minuten gewacht te hebben weer eens boven gekeken maar weer niemand. Dus ik weer naar beneden. Ondertussen liep het halve gebouw al leeg en iedereen wenste me nog een fijne middag terwijl ze weggingen.
Hoogste tijd om maar weer eens te kijken en jawel daar zat meneer Koster. De persoon die tijdens de test nog een keer moest kijken hoe het ging bleek me vergeten te zijn en al naar huis. Dus hij bood zijn excuses aan… en toen was ie verbaasd dat ik de PAPI nog niet had gemaakt. Maar jah ik had dan ook niemand gesproken! Dus die nog gauw gemaakt en daarna besproken (was wel lachen). Want de capaciteitentest bleek ik voor geslaagd wat blijkbaar met de HBO/WO norm toch best lastig is. Een heleboel mensen redden het niet.
Nog een afspraakje gemaakt voor gesprek op de 13e met de unit manager en ik kon weer huiswaarts. Waar ik dus uiteindelijk een uur of 7 a half 8 arriveerde.