09 Juli 2006 – Wat een drukte…
Lekker uitgeslapen tot een uur of half 10… toen het alweer dusdanig warm was dat we de caravan uitdreven. Tijden waarvan vooral mama absoluut niet blij werd.
Een uurtje later kwam er een telefoontje van pake en beppe dat ze van plan waren die middag langs te komen en of dat schikte. Ze keken wel even verbaasd op toen ze hoorden waar we zaten maar ze besloten dan daar maar een bezoekje te komen doen (eigenlijk wilden ze onze woning graag even zien want ze waren er na het verven enzo niet meer geweest).
Gauw koffiefilters enzo geleend en koffie zodat we ze ook wat voor konden zetten als ze kwamen en een uur of half 4 was dat het geval. Ondertussen hadden wij al koffie zitten drinken bij Brenda en Martijn.
Gauw koffie gezet en ze opgehaald bij de poort met de passantensleutel, alsof ze niet gewoon ff 4 euro konden betalen . Dus een bakje gedronken met de familie Sikma en daarna besloten om het terrein eens te laten zien. Mama had zoiets van jah leuk idee maar het lopen doen we liever niet. Een fiets hebben we daar niet dus ging ze maar even naar de moeder van oma om de scootmobiel te lenen. Ze heeft nog nooit zo hard ‘gelopen’. Ook de afstand was ineens geen probleem meer. Gelukkig dus dat het zo kon! De honden even lekker laten zwemmen bij het hondenstrand en achter de konijnen aan laten jagen en toen weer op naar de caravan.
Daar nog een balletje getrapt met ome Germ en pake. Vooral het voetballen met pake ging goed want na een niet al te lange tijd had papa een fikse trap tegen zijn scheenbeen te pakken. Hierna werd maar besloten om iets te gaan drinken. In de tussentijd waren ook opa en oma verschenen want opa was van plan om zijn boot een testvaart te gunnen bij het water. Vanwege alle visite is dit er dus bij gebleven. Gezellig even bijgekletst met elkaar en toen ging de telefoon dat de nicht(Anouschka) van papa langskwam met haar man Hobbe Jan om haar moeder(tante Harma) te brengen die met pake en beppe terugreed naar Sneek. Zo kwam de middag dus redelijk abrupt tot een einde en keerde de rust op het veld weer een beetje terug.
Behalve dan Martijn en Brenda die onze rust de hele tijd op een leuke manier verstoorden. En andersom ook wel trouwens.