24 Mei 2008 – Efteling (Sogeti)
Via het werk van papa was er een dagje uit naar de Efteling geregeld. De laatste keer waren we natuurlijk naar de winterefteling geweest dus een dagje als dit kun je dan niet afslaan. Jij vond het toen allemaal hartstikke leuk en spannend. Je keek toen je ogen uit en had het enorm naar je zin. Dat moesten we natuurlijk nu weer zien te bereiken. Dus opa, oma en papa en mama gingen met je mee.We kwamen het park binnen en gingen eerst het lunchpakket maar even halen. De muffin was heerlijk, dat moet gezegd worden. Het broodje daarentegen was een beetje droog. Dus werd er ook maar gelijk wat extra lunch bij besteld zodat we het de hele middag in ieder geval zouden redden.
Wat we vorige keer als laatste hadden gedaan begonnen we nu mee: Fata Morgana. Vorige keer vond je het leuk om te zien en we hadden zoiets van jah, je bent nu wat ouder. Dus het is nu vast nog leuker dan vorige keer.
Helaas viel dat toch wel een klein beetje tegen. Je vond het juist doodeng! Je kroop helemaal dicht tegen mama aan en durfde niet om je heen te kijken. Behalve bij het stukje van de tijgers. Daar gromde je even hard tegen ze terug.
Daarna gingen we naar de piranha. Het wildwaterbaantje van de Efteling. Dat leek iedereen wel leuk om gezellig met zijn allen in te gaan. Maar dat bleek even anders te lopen. Zwangere vrouwen mogen er namelijk niet in. Daar is het blijkbaar niet voor geschikt vanwege de harde beuken die je af en toe krijgt als het bootje tegen de kant aan knalt. Dus mama ging toen met oma naar de Pandradroom en opa, papa en jij gingen er wel in.
Jij vond het maar wat eng en ook wel erg spannend om mee te gaan. Dat bootje deinsen op het water. Alleen dacht je geloof ook al gelijk aan de fata morgana want echt heel blij keek je aan het begin niet. Uiteindelijk vond je het allemaal wel meevallen ook al kregen we af en toe een beste optater. Het enige dat je erg vervelend vond was het feit dat de 2 dames die in ons bakje zaten nogal zaten te gillen iedere keer.
Uiteindelijk viel het wel mee hoe nat we er uitkwamen. Een paar druppeltjes maar (de dames waren redelijk doorweekt). Oma en mama waren nog niet klaar dus die gingen we uit de pandadroom ophalen. Opa wilde toen met papa naar het spookhuis. Dat is ook erg mooi gemaakt. Mama en oma gingen niet mee. Die bleven wel op jou passen, of durfden ze misschien niet zo goed?
Buitengekomen even een ijsje gegeten. Jij begon al echt moe te worden en had niet zoveel zin meer in ijs en dergelijke. Je wilde een beetje ouwehoeren. Dus het werd de hoogste tijd om weer een leuke attractie voor je uit te zoeken. Dat werd de clowntjes -carroussel. Onderweg kwamen we nog een gansenmars tegen. Erg gezellig en super leuk om te zien. Jij zat helemaal breed te glimlachen.
De clowntjes -carroussel vond je gelukkig dan best wel weer leuk. Af en toe kroop je wel even heel dicht tegen papa of mama aan maar door de gezellige muziek vond je het meestal niet zo erg. Alleen het stukje met samurai enzo vond je wel weer erg eng.
Opa had ondertussen zijn zinnen gezet op de Vliegende Hollander (de nieuwe attractie van de Efteling waar vorig jaar sommige mensen wel een half uur lang van hebben kunnen genieten, en dat was dan maar 1 ritje!). Gelukkig zijn die problemen nu als het goed is allemaal voorbij. Maar eerst wilden we in de droomvlucht. Tenminste dat was de bedoeling tot we een wachttijd van meer dan een uur zagen staan. Dat leek ons met een erg vermoeide Kaye geen goed idee.
Dus toen maar met het treintje naar de andere kant van het park. Daar zijn we toen in een botenbaan in geweest. Piratenscheepjes over de golven. Hierna werd het toch tijd om naar de Vliegende Hollander te vertrekken. Dit is een hele mooie attractie geworden en dat begint echt zodra je binnenkomt. Het ziet er allemaal heel oud uit. Normaal gesproken ademt een wachtruimte nog geen sfeer maar hoe dit gangenstelsel is opgebouwd is heel netjes. Uiteindelijk kom je dan in de haven terecht waar 2 boten liggen. Daarmee word je door een mooie reeks van gekke dingen geleid. Ook dit was erg goed geregeld en heel mooi gemaakt. Zodra je door de deuren bent en zeg maar de baren op zal baren kom je langs 2 hele grote schepen. Ook hele leuke replica’s.
Als je dan door de dichte mist vaart en het idee hebt dat het zal beginnen stopt het nog eventjes en daarna ga je als een gek door. Een hele goede achtbaan. Het is altijd jammer dat het ook ineens weer voorbij is. Oma en jij en mama zaten te wachten om ons goed te kunnen zien maar die hadden ons zelfs gemist.
Daarna nog even snel de Python gehad en toen zat de dag er wel weer op. Het park was aan het sluiten. Dus de bootjes die we nog even zouden doen zat er niet meer in. Dat moet dan in september maar als we met het Sogeti jaarfeest daar weer aanwezig zullen zijn.