11 Februari 2008 – Op naar Tilburg
Het is alweer een hele tijd geleden maar papa had voor de verandering eens een maandag vrij omdat mama ook vrij had. Even lekker een extra dagje samen omdat je toch in een weekend altijd al heel veel doet en toch niet zo uitrust zoals je de hele week in de planning hebt staan. Er zijn alleen twee mensen die ook iedere maandag vrij zijn. Vooral omdat hij een baan heeft waardoor zijn weekend op vrijdag en maandag valt. Inderdaad hij zit in de horeca. Omdat we elkaar al een hele tijd niet hadden gezien werd het hoog tijd om eens af te spreken. Daarom reden we zo in de middag richting Tilburg naar Mellanie en JP.
Jij lekker swingend achterin omdat we de muziek lekker hard hadden gezet. En af en toe ging papa tot ongenoegen van mama lekker mee galmen. Ook al kan mama er af en toe ook wat van. Is toch gezellig als je een tijdje met zijn allen in de auto zit. Het was gelukkig mooi weer en het navigatiesysteem werkte weer super mee. Op de bordjes stond dat het nog een kilometer of 13 richting Tilburg was. Maar het navigatiesysteem (dat ons over een 80 weg stuurde) gaf aan over 500 meter rechtsaf. Nou die afslag kwam er inderdaad. Alleen gingen we dan iemands erf op. Niet echt de bedoeling denk ik. Het leukste was ook dat we op de afrit stonden en dan krijg je de melding dat hij aan het herberekenen is en je gewoon nog rechtdoor moet. We zouden de afslag gewoon nemen want de navigatie zorgt er vaak voor dat je via een andere route dan op een andere manier de stad van je bestemming in rijd waardoor je er sneller bent. In ieder geval, maar weer rechtdoor gereden.
Uiteindelijk kwamen we inderdaad op onze bestemming aan. Mellanie had net de hond (Jay) uitgelaten dus die hebben we ook gelijk leren kennen. Jij en Jay waren gelijk goede vriendjes. Hij sprong gelijk tegen je op en wilde je hele gezicht “zoenen”. Het is een hele enthousiaste puppy, precies zoals je bij een puppy verwacht. Hij ziet er wel heel schattig uit. Een mooie zwarte labrador.
De koffie stond al klaar en JP was ook al bijna wakker, hahaha. Hij was net als Mellanie echt super blij om jou hun grote vriend weer te ontmoeten. Jij was zelf iets minder enthousiast want het was toch wel een tijd geleden en je wist niet meer helemaal wie je voor je had. Uiteindelijk was het ijs gebroken en kon de pret beginnen. Mellanie en JP hebben allemaal leuke dingetjes staan waar jij je graag mee wilt vermaken. Bijvoorbeeld een aquarium met allemaal leuke visjes. Daar kon je wel een kwartier voor zitten. Ook was het naar de keuken rennen en dan heel ondeugend de kamer in komen lopen. In eerste instantie ging dat helemaal goed.
Hierna had je alleen door dat er in de keuken ook wel heel veel te beleven was. Zoals de hondebak van het water en de bak voor de brokjes. De prullenbak en natuurlijk allemaal lades en kastjes met spullen er in. Zodra je dat had ontdekt ging het een klein beetje mis. De hond liep ook de hele tijd achter je aan. Papa en mama moesten hier wel om lachen want hij sprong iedere keer zo tegen je op dat je echt in de hoek werd gezet. Je wist dan echt niet meer welke kant je op moest en zo stond je daar dan met je rug tegen de muur. Dit liet je dus alleen echt niet op je zitten. Want tot ieders verbazing zei je ineens iets van:
“Kappe nou!”
Iedereen lach in een stuip! En de hond reageerde wel, die hield gelijk op (voor even dan).
Daarna werd het tijd voor het eten en gingen papa en JP samen chinees halen. In een auto die voor doeleinden gebruikte is waar die niet voor hoort. Als je door een kuiltje rijd en je bent bang dat je een whiplash oploopt gaat er iets niet goed. Gelukkig is dit niet de normale auto van JP en was hij er ook niet echt over te spreken.
Na een lange gezellige dag die op tijd zou eindigen maar waar ook een lange gezellige avond op volgende kwamen we een uur of 1 dan thuis. Jij lag al heerlijk te slapen en hebt lekker gedroomd van een dag vol nieuwe ervaringen.
Moeten we snel weer over doen en dan misschien maar zonder hond!